In de Afrikaanse Yoruba-religie is de oppergod Olorun (of Olodumare) zo groots dat mensen uitsluitend via Orisha's met deze oppergod in contact kunnen komen. De Orisha’s zijn zelf geen goden, maar vertegenwoordigen elk een apart aspect van de oppergod. Een beetje te vergelijken met heiligen in de katholieke kerk. Er zijn verschillende Orisha’s met een handicap. Deze handicap heeft een symbolische betekenis: het verwijst vaak naar de ziekte waar de betreffende Orisha tegen beschermt. Zo'n duidelijke symbolische betekenis hebben handicaps of ziektes bij goden van andere pantheons meestal niet.

Een van deze Orisha’s is Babalú-Ayé. Hij strompelt door ziekte (waarschijnlijk polio) en gebruikt krukken, draagt vaak een mantel om de plekken op zijn zieke huid (waarschijnlijk vanwege pokken) te bedekken. Ook heeft hij twee honden(families) aan zijn zijde. Babalú-Ayé is de Orisha die besmettelijke ziekten en epidemieën zowel kan brengen als genezen, en wordt daarom zowel gevreesd als geliefd. Hij kan iemand ook rijkdom en tastbare bezittingen brengen.

Bijzonder: in Cuba wordt hij ook geëerd. Maar daar in een soort mengvorm van de Afrikaanse originele Babalú-Ayé en de katholieke Lazarus. Lazarus was een arme en zieke bedelaar, en ook hij werd getoond met (zwerf)honden rondom hem en zweren op zijn huid.

Het rituele gereedschap van Babalú-Ayé bestaat uit een rituele bezem voor zuivering, een afgedekt terracotta vat dat op een donkere, rustige plek als altaar gebruikt wordt, en een overvloedige hoeveelheid kaurieschelpen die hij gebruikt voor divinatie. Hij ontvangt graag graansoorten als offer.

Zie het bericht op Facebook voor meer afbeeldingen.